ΚΑΙ ΓΩ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΕΛΗΣ

Και γω που νόμιζα πως είμαι δυνατός
Και πως μπορώ τη γη στα χέρια να κρατήσω
Θεέ μου τη πλάνη είμαι ασήμαντος μικρός
Δίχως τα μάτια της δεν γίνεται να ζήσω

Και γω που νόμιζα πως πέρασε η βροχή
Και πως ο ήλιος τη ζωή μου έχει φωτίσει
Μπαίνω ξανά στην σκοτεινή μου φυλακή
Και καρτερώ πως κάποια μέρα θα γυρίσει

Να μ' αναστήσει